Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1625

Formy: cz. ter. lm 3. os. panoszą się; ~ cz. prze. lp m 3. os. panoszył się

Znaczenia:

»rozwijać się, wzrastać, bogacić się«: Gdy zásię kto samsię prętko pánoszy/ y rychło bogácieie [...] tám iuż znáć że go miłość do pożytkow własnych [...] przeciąga. StarPopr 147. To [co morze wyrzuca na brzeg] żniwo, to u nich chleb, to kasza, to krupy, Co przy nich znajdzie, który w daleki kraj noszą, Tym się żywią, niestotyż, i tym się panoszą. PotPis I, 267. Aby się młodzik z cudzych bied panoszył. ChrośKon 78. Niszczy Polskę naszą zbóż do Gdańska wywożenie, bo panowie gdańszczanie cenę zboża według upodobania swojego spuszczają, a przez to się tak panoszą, że i nienajprzedniejsi z nich milijonami fortunę swą rachują, a przedając zboże polska szlachta mało co nad koszta fryoru ma pożytku. DobraDuchRzecz 77. 1) Grosz, mächtig werden. 2) einen groszen Herrn vorstellen wollen; grosz thun [...] 1) Miasto tym kwitnie i panoszy się. 2) Spanoszyłeś się teraz. T III 1322.